_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

يک‌شنبه،  ۱۱  فروردين  ۱۳۸۱‌ (March  31,  2002)‌☼

---

º‌3:24

×‌ خيلی‌  خوب⁀ئه!‌  خيلی‌  خوش‌حال⁀ام‌  که‌  برگشتن‌  و‌  شادي ِ‌  کسی‌  رو‌  می‌بينم‌  که‌  نوشته‌هاش‌  رو‌  می‌خوندم.‌  که‌  باز‌  می‌شه‌  بخونم.‌  اين‌  چند‌  روز‌  دورادور‌  درگيري‌های ِ‌  Pink  Floydي‌ش‌  رو‌  با‌  بقيه‌  می‌ديدم.‌  می‌دونستم‌  که‌  چه‌  قدر‌  سخت⁀ئه‌  آدم‌  بتونه‌  وسط ِ‌  کش‌مکش‌های ِ‌  فکري‌  و‌  زباني‌  خودش‌  رو‌  نبازه.‌  حالا‌  هم‌اين‌  رو‌  بگم‌  که‌  خيلی‌  خوش‌حال⁀ام.‌  باز‌  هم،‌  اين‌  جور‌  برخوردها‌  رو  می‌بينيم،‌  چون‌  اين‌  طبيعي⁀ئه،‌  و‌  برخلاف ِ‌  خورشيدخانوم‌  گمون‌  کنم‌  جلوش‌  رو‌  گرفتن‌  نه‌  ممکن‌  باشه‌  و‌  نه‌  لازم.‌  مهم‌  اين⁀ئه‌  که‌  بتونيم‌  بشنويم‌  و‌  بردبار‌  باشيم.‌  حتا‌  در‌  برابر ِ‌  حرف‌های ِ‌  گزنده‌  و‌  گاه‌  بی‌اختيار ِ‌  يه‌  دوست.‌  سخت⁀ئه،‌  اما‌  زيستن ِ‌  ما‌  با‌  هم‌  جز‌  با‌  اين‌  بردباري‌  و‌  صبر،‌  نه‌  شدني⁀ئه‌  و‌  نه‌  زيبا...‌  زيستن ِ‌  ما،‌  روی ِ‌  اين‌  زمين...

...For  trying  is  that  ancient  art  of  proving  that  the  world  is  round...

آدينه، ۹ فروردين ۱۳۸۱ (March 29, 2002) ☼

---

º 5:13

×  دارم  يه  برنامه  می‌نويسم  که  تو  نوشتن ِ  متن‌ها  کمک‌ام  کنه.  اين  NET.  هم  شاه‌کاری⁀ئه.  اول  بار  که  Visual Studio .NET  رو  نصب  کردم  و  يه  نگاهی  به‌اش  انداختم،  حسابي  هول  کردم.  حساب  کن،  يه  برنامه  فقط  پنج  تا  CD  باشه،  آدم  بدجور  پريشون می‌شه.  ولی  حالا  که  يکی  دو  تا  کار ِ  کوچيک  باهاش  انجام  دادم  می‌بينم  که  چه  امکانات ِ  بی‌مانندی  داره.  حالا  به  نظر ِ  من  هر  برنامه‌نويسی  که  با  NET.  کار  نکنه  به  زودي  بايد  فاتحه‌اش  رو  خوند.

خب  ديگه!  شايد  زياد  فرصت  نکنم  چيزی  بنويسم...  Weblog ِ  بی‌نوشته  ديده  بودی  که  دو  هفته  کار  شده  باشه  روش؟!  هفت  دست  آفتابه‌لگن  و  خبری  از  شام  و  ناهار  نيست... 

سه‌شنبه، ۶ فروردين ۱۳۸۱ (March 26, 2002) ☼

---

º 19:24

× ... هر  كجا  هستم،  باشم،
       آسمان  مال ِ  من  است؛
       پنجره،  فكر،  هوا،
                               عشق،
                                        زمين  مال ِ  من  است...

        (سهراب ِ سپهري)

دوشنبه، ۵ فروردين ۱۳۸۱ (March 25, 2002) ☼

---

º 20:30

  

×  حالا  مى‌تونم  راحت‌تر  بنويسم.  هم  تاريخ  و  هم  ساعت ِ   Blogها  رو   خودم  می‌زنم.  نه  اشتباهى  پيش  می‌آد  و  نه  دل‌زده‌گي  از  اين  که  زمان  نادرست⁀ئه.   آدم ِ  وس‌واسي  دردسرش  که  يکي‌  دو  تا  نيست  که...
ساعت ِ  Blogger  روى ِ   GMT +3:30] Iran]  تنظيم  نمی‌شه.  نمی‌دونم   چه‌را  اصلن  اختلاف‌های ِ  نيم  ساعتي  رو  خودبه‌خود  عوض  می‌کنه.  تاريخ   رو  هم  که  شرمنده:  فقط  Gregorian  Calendar  موجود  است.  البته به  چند  زبان،  که  ناگفته   پيدا⁀است  فارسي  توشون  نيست.  بماند  که  دو  سه  برابر ِ  نوشتن ِ   يه  متن  بايد  رو  اين  بزک-دوزک‌هاش  کار کنم.  اما  دل‌پذيرتر⁀ئه.
تازه،  تو  نوشتن ِ  عددها  و  کسره‌ها  هم  دردسر  دارم.  بايد  4  رو  ۴   بزنم،  5  رو  ۵  و  6  رو  ۶.  کسره‌های ِ  Tahoma  هم  که   به  درد  نمی‌خوره.  بيش‌تر  به  خط ِ  تيره  می‌مونه  تا  کسره.  بايد  کسره‌ها   رو  با  Times New Roman  بزنم.  اين⁀ئه  که  نوشتن ِ  يه  متن  رو  طولاني‌تر   می‌کنه.  اما  اگه  نتيجه‌اش  خوب  بشه،  قابل ِ  قبول⁀ئه.
خب  ديگه!  يک  هفته  از  جمله  پنج  روز ِ  اول ِ  نوروز   گذشت  به  سروکله  زدن  با  FrontPage ِ  عزيزم  که  خب،  يه  کمی  هم   اذيت‌ام  کرد.  يه  کمی  هم  XPی ِ  نازنين  وقت‌ام  رو  گرفت  که  بماند،   تقصير ِ  خودم  بود.  حالا  اميدوار⁀ام  وس‌واس‌ام  بيش  از  اين  گل  نکنه  که   چند  روز  از  کارهام  پس  افتادم.
ام‌روز  هم  که  گذشت،  اما  شب  بايد  رو  اين  Setup ِ  برنامه‌ام  کار  کنم   که  تا  آخر ِ  هفته  بفرستم  بره.   وای  که  چه  قدر  زمان  کم  آوردم...