º
19:47
×
«شهرزاد» ِ «کورساکوف» کاری⁀ئه که هرگز از من جدا نشده. هميشه کارهای ِ «کورساکوف» رو دوست داشتهم، اما «شهرزاد» يه چيز ِ ديگه⁀اس. و بخش ِ سوماش که با اون آرامش ِ عاشقانه آغاز میشه: «شاهپور و شاهدخت»، Andantino quasi allegretto... سنگيني ِ سمفوني رو نداره و خود ِ «کورساکوف» بهاش سوئيتسمفونيک گفته که خيال ِمون رو راحت کنه که با يه سمفونی سر و کله نمیزنيم. آروم و راحت بشين، پاهات رو دراز کن، يا اصلن دراز بکش و گوش بده! بینياز به اين که خودت رو بکُشی مثل ِ وقتی که میخوای سمفوني ِ پنج ِ «بتهوون» رو گوش کنی. نه! شادي ِ خوندن ِ «هزار و يک شب» رو داره. مهم نيست اصلن بدونی کدوم قصه رو داره میگه. فقط به صدای ِ آرامبخش ِ شهرزاد گوش کن که جامهی ِ ويولون رو پوشيده. و «شهريار» باش که سرانجام به درون برمیگرده و پوست میندازه. با افسون ِ «قصههای ِ شبانه»...
Nikolai Rimsky-Korsakov (1844–1908)
Scheherazade, Symphonic Suite, Op. 35 (1888)