خوشا  راه ‌ِ سفر  فراروی ‌ِ تو  ͡است،
عزيمت ‌ِ خويش  را  به  نسيان  مسپار!

Le Silence de la mer

Le Silence de la mer
خاموشي‌ی ‌ِ دریا


Archives 

Send E-mail

Powered by Blogger

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
 

سه‌شنبه، ۱۴ خورداد ۱۳۸۱  (June 4, 2002) 

º  5:57

×  – می‌آيم،  می‌آيم،  عصر ِ  پنج‌شنبه  طرف‌های ِ  غروب  می‌آيم.
از  طرف‌های ِ  غروب  چه‌قدر  گذشته‌است؟  از  اوايل ِ  شب  چه‌قدر  گذشته‌است؟  تو  رفته‌ای  يا  اصلن  نيآمده‌ای؟  چند  روز،  چند  هفته،  چند  ماه  از  پنج‌شنبه‌شب  می‌گذرد؟  چند  روز  از  سفررفتن ِ  تو  می‌گذرد؟  چه  سر ِ  سنگينی  دارم.  بايد  سيستم  و  گيرنده‌های ِ  عصبي ِ  من  قاطي  کرده‌باشند.  گاهی  جرقه‌ئی  از  يک  اتموس‌فر ِ  بهشتي  به  ذهن  خطور  می‌کند  و  آنن  اندوهی  که  از  ديدن ِ  يک  تراژدي  به  انسان  دست  می‌دهد  جای ِ  آن  را  می‌گيرد.  سرم  روی ِ  دستان‌ام  و  بر  روی ِ  ميز  می‌افتد...

«ابول‌هول»،  فرخ ِ  لمعه،  ۳۰

بايد  يه  روز  مفصل  درباره‌ی ِ  اين  کار ِ  بی‌تا  بنويسم.  شاه‌کاری  که  ديده‌نشده،  اصلن  ديده‌نشده...

P