× ام‌سال  روزای ِ اول ِ سال ِ نو  رو  «تهران»  بودم.  برا  اولين  بار.  همه‌ی ِ سال‌های ِ پيش  سفره‌ی ِ هفت‌سين ِ خونه‌ی ِ پدري  بود  و  من  و  پدر  و  مادرم.  و  پيش‌ترها  خواهرم.  ام‌سال  خواستم  اين‌جا  باشم،  تنها  باشم،  با  عزيزک‌ام  که  دور  بود  از  من  باشم...  و  حالا  که  هنوز  دور⁀ئه  و  بيمار...  و  اين  روزا  که  داره  بر  می‌گرده  من  ام  که  بايد  يه  هفته‌ئی  برم...  بايد  و  نمی‌خوام...  هر  کاری  کردم  نشد  که  بمونم،  هر  چند  نازنين‌ام  اين‌جا  نباشه،  اما  من  باشم  و  تنهايي  و  دل‌بندم...  تنهايي  با  دل‌بندم...  تنها  با  دل‌بندم...

باشی  و  شادي‌ت  و  آزادي‌ت...  که  شادي  و  آزادي ِ من،  که  هوای ِ من  ای...  که  ديگه  دور  نباشی  و...  دوري  نباشه  و...  آرامش  و  مهر...  خواب  و  زنده‌گي...  باشـ...