× ایْ تو ولياحسان ِ دل!
ایْ حسن ِ رویات دام ِ دل!
ایْ از کرم پرسان ِ دل، و⁀ایْ پرسشات آرام ِ دل!
ما زنده از اکرام ِ تو، ایْ هر دو عالم رام ِ تو!
و⁀ایْ از حيات ِ نام ِ تو جانی گرفته نام ِ دل!
بر گرد ِ تن دل حلقه شد،
تن با دلام همخرقه شد،
و⁀اين هر دو در تو غرقه شد، ایْ تو وليانعام ِ دل!
ایْ تن گرفته پای ِ دل، و⁀ایْ دل گرفته دامنات!
دامن ز ِ دل اندر مکش، تا تن رسد بر بام ِ دل!
ایْ گوْهر ِ دريای ِ دل!، چه جای ِ جان، چه جای ِ دل!
روشن ز ِ تو شبهای ِ دل،
خرم ز ِ تو ايام ِ دل.
ایْ عاشق و معشوق ِ من!، در غيْر ِ عشق آتش بزن!
چون نقطهئی در جيم ِ تن، چون روشني بر جام ِ دل.
●
ایْ قيل و قالات چون شکر، و⁀ایْ گوشمالات چون شکر!
گر ز⁀اين ادب خوارم کنی، خواري من است اکرام ِ دل!
گر سرّ ِ تو ننهفتمی من گفتنيها گفتمی،
تا از دلام واقف شدی امروز خاص و عام ِ دل!